Συμπληρώνονται σήμερα τρία χρόνια από εκείνο το ξημέρωμα της 1ης Φεβρουαρίου 2022, όταν η τυφλή οπαδική βία στέρησε τη ζωή του 19χρονου Άλκη Καμπανού στη Θεσσαλονίκη. Τρία χρόνια μετά, η μνήμη του παραμένει ζωντανή, αλλά δυστυχώς η ιστορία δεν σταμάτησε εκεί. Ένα χρόνο αργότερα, το καλοκαίρι του 2023, ο 29χρονος Μιχάλης δολοφονήθηκε στη Νέα Φιλαδέλφεια, αποδεικνύοντας πως η ρίζα της βίας δεν έχει εκλείψει.
Παρά τις ποινές που επιβλήθηκαν και τα μέτρα που λήφθηκαν, η ελληνική κοινωνία εξακολουθεί να έρχεται αντιμέτωπη με το φαινόμενο της οπαδικής βίας. Η Θεσσαλονίκη, όπως και πολλές άλλες πόλεις της χώρας, έχει βρεθεί επανειλημμένα αντιμέτωπη με αυτό το τέρας, όμως ακόμα και τώρα δεν έχουν ληφθεί ουσιαστικά μέτρα πρόληψης. Η καταστολή από μόνη της δεν αποτελεί λύση. Τόσο η πολιτεία όσο και οι αθλητικοί φορείς πρέπει να προσπαθήσουν πραγματικά να αντιμετωπίσουν όσα συμβαίνουν στα γήπεδα, στα πάρκα και στα σχολεία, πριν χαθούν κι άλλες ζωές.
Η κοινωνική αποξένωση, η περιθωριοποίηση και η συσσωρευμένη οργή που αισθάνονται πολλοί νέοι δεν λύνονται με τηλεοπτικά μηνύματα και σύντομες ομιλίες στις σχολικές μονάδες. Χρειάζεται ουσιαστική παρέμβαση, με την ενίσχυση των σχολείων από ψυχολόγους και εξειδικευμένους εκπαιδευτικούς, που θα προσφέρουν στήριξη και καθοδήγηση. Παράλληλα, είναι απαραίτητη η έμπρακτη ενίσχυση του ερασιτεχνικού αθλητισμού, με τη δημιουργία νέων δομών άθλησης που θα δώσουν στους νέους μια υγιή διέξοδο. Οι αθλητικοί παράγοντες πρέπει να ασχοληθούν περισσότερο με το ζήτημα της οπαδικής βίας και να επιβάλλουν αυστηρούς κανόνες.
Η βία δεν έχει θέση στη ζωή μας. Δεν χωράει στις πόλεις, τις γειτονιές, τα σχολεία μας. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε σε άλλο ένα παιδί, σε άλλον έναν νέο άνθρωπο, να πέσει θύμα του τυφλού μίσους. Στη μνήμη του Άλκη, του Μιχάλη και κάθε θύματος οπαδικής βίας, ας κάνουμε όλοι μαζί μια ευχή: ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ!